غزال ايراني

غزال ايراني (نام علمي: Gazella subgutturosa) نوعي آهوي بومي آسياي ميانه و جنوب غربي آسياست. گونه‌اي است از تيرهٔ گاويان و راستهٔ جفت‌سم‌سانان با بدن قهوه‌اي روشن كه به سمت شكم تيره‌تر مي‌شود و نواحي زيرين بدن آن سفيد و دم آن سياه است.
اين حيوان در صحراي گبي، بلوچستان پاكستان، جنوب شرق تركيه، شمال آذربايجان و بخش‌هايي از ايران، عراق و افغانستان زندگي مي‌كند.بزرگترين زيستگاه آهوي ايراني درپناهگاه حيات وحش موته (استان اصفهان شهرستان ميمه) مي باشد.زير گردن جنس نر اين حيوان در فصل باد كرده و برآمدگي مشخصي پيدا مي‌كند و به همين دليل به آهوي گواتردار نيز معروف شده‌است. غزال ايراني مثل ديگر آهوها سرعت بالايي دارد اما برخلاف غزال‌هاي ديگر بدون جهش مي‌دود. به طور تاريخي مهمترين دشمن طبيعي اين جانور يوزپلنگ بوده‌است كه اكنون فقط در بخش‌هايي از ايران باقي‌مانده‌است.
غزال ايراني در كنار جبير يكي از دو گونه آهو (يا غزال) است كه در ايران زندگي مي‌كند (آهوي كوهي تنها در جزيره فارور حضور دارد). تفاوت اصلي آهو با جبير اينست كه جنس ماده آهو شاخ ندارد اما در جبير هر دو جنس شاخ دارند. همچنين جبير كمي كوچكتر و لاغرتر است و زيستگاه‌هاي خشكتر و بياباني‌تر را انتخاب مي‌كند.
چهار زيرگونه از غزال ايراني معرفي شده‌است:
- آهوي ايراني (Gazella (subgutturosa) subgutturosa) بومي تركيه، آذربايجان، سوريه، شمال و شرق عراق، ايران، جنوب افغانستان و غرب پاكستان

- آهوي تركمني (Gazella (subgutturosa) gracilicornis) تركمنستان، تاجيكستان و شرق قزاقستان تا درياچه بالخاش

- آهوي ياركندي (Gazella (subgutturosa) yarkandensis) شمال و شمال غربي چين، مغولستان

- آهوي شني (Gazella (subgutturosa) marica) عربستان سعودي،جنوب بلوچستان جنوب سوريه، جنوب غربي عراق، امارات، عمان و جزاير خليج فارس - پيشنهاد شده كه اين نوع يك گونه مستقل محسوب شود